De beukenbladluis is een middelgrote (2-3 mm) langwerpige, geelgroene bladluis. De jonge stadia zijn kaal terwijl de oudere stadia bedekt zijn met een waterafstotende waslaag. Door hun wollige uiterlijk worden ze soms verward met wolluis. De antennes van de beukenbladluis zijn korter dan het lichaam. Gevleugelde stadia hebben de buik met was bedekt. De bladluis overwintert als ei op de jonge twijgen van de beuk.

Schade en verspreiding Wollige beukenbladluis

De bladluizen zitten bij voorkeur aan de onderkant van jonge beukenbladeren die hierdoor gaan krullen. Door het zuigen van plantensappen verschijnen gele vlekken op de bovenkant van het blad. De ontwikkeling van de scheuten wordt geremd en bij een zware aantasting kunnen jonge planten zelfs afsterven. De plaag komt vaak voor bij jonge aanplant. Door honingdauwproductie kan de fotosynthese geremd worden.